برهوت؛ فیلمی ترسناک و رازآمیز با اهریمنی نادیدنی - وبلاگ سوئیچ دستی

به گزارش وبلاگ سوئیچ دستی، وحشتی که در فیلم برهوت هست شاید وحشتی آشنا و کلیشه ای باشد، اما پس زمینۀ آن غافلگیرنماینده و خلاقانه است. داستان این فیلم ترسناک که در دوران پاندمی ساخته شده در اسپانیای قرن نوزدهم می گذرد و تقریبا فقط سه بازیگر دارد. یک پدر و مادر به همراه پسرشان دیه گو در خانه ای دورافتاده زندگی می نمایند و یک جانور اهریمنی در تاریکی بیرون از خانۀ آن ها کمین نموده است.

به گزارش وبلاگ سوئیچ دستی؛ این سه نفر در جریان جنگ داخلی و به خاطر خشونتی که کشورشان را فراگرفته، از ترس آسیبی که انسان های دیگر ممکن است به آن ها بزنند، به این منطقه فرار نموده اند.

ما ماجرا را از چشم دیه گو دنبال می کنیم. او شاهد این است که پدر و مادرش دربارۀ اهریمنی که در آن بیرون هست صحبت می نمایند و هرکدامشان هم رویکرد متفاوتی به ماجرا دارد. سالوادور پدر دیه گو آدم کم حرفی است؛ او از دیه گو می خواهد که تیراندازی با تفنگ را یاد بگیرد و برای تولدش یک تفنگ حکاکی شده به او هدیه می دهد. مادرش لوچیا به نظر می رسد که کمتر ترسیده و کنترل بیشتری بر خودش دارد. او می خواهد دیه گو را به شیوه ای لطیف تر و کم خشونت تر در این ماجرا راهنمایی کند. دیه گو با هشیاری قضیه را تعقیب می نماید و دائما فالگوش حرف های پنهانی پدر و مادرش می ایستد.

بازی هر سه بازیگر پر از انرژی و قدرت است؛ حتی وقتی کلیت فیلم تا حدی افت می نماید بازی ها همچنان مجذوب کننده و گیرا هستند. دیه گو نباید خیلی از خانه دور گردد و شب ها هم حتما باید همراه یکی از والدینش از خانه بیرون برود. فضای گسترده و ساکت اطراف خانه آن ها را می ترساند.

معما در این فیلم نقش خیلی پررنگی دارد. دیوید کاسادمونت خیلی خوب توانسته حال و هوای رازآمیز و هراسناکی را در فیلمش ایجاد کند. برهوت با کمترین عناصر ممکن توانسته فیلم خوش ساخت و پرکششی باشد. فیلمبرداری آیزاک ویلا هم با تصویر های باز و بدون حرکتی که گرفته در این پیروزیت کاملا تاثیرگذار بوده است. فضای فیلم طوری است که تا مدتی طولانی بدون اینکه جانور اهریمنی را ببینیم احساس ترس جاری در داستان را کاملا درک می کنیم. انگار صرف تهدیدی که از سوی جانور احساس می گردد برای ترسیدن کافی است. این حالت بخصوص در صحنه ای درخشان و هولناک اوج می گیرد که مردی زخمی و خون آلود را روی یک قایق می بینیم.

اما در اواخر فیلم داستان به نوعی کوشش برای زنده ماندن تبدیل می گردد و از بار احساس برانگیز و عمیق آن تا حدی کاسته می گردد. در این بخش از فیلم، پارانویا و حالت روانی پدر و مادر دیه گو خودش به یک جور هیولا تبدیل می گردد. در اینجا یک سری عناصر ترسناک کلیشه ای به فیلم اضافه می گردد، اما درخشش اولیه را از دست می دهد.

نهایتا می گردد گفت که فیلم برهوت نسبت به خیلی از فیلم های ترسناک دیگر، جلوه و احساس بصری قویتری دارد، اما تبدیل به یک وحشت و کابوس بزرگ و کاملا پیروز نمی گردد.

• کارگردان: دیوید کاسادمونت (David Casademunt)
• فیلمنامه نویس: مارتی لوکاس (Marti Lucas)
• بازیگران: اینما کوئستا (Inma Cuesta)، روبرتو آلامو (Roberto Alamo)، آسیر فلورس (Asier Flores)
• امتیاز: 5.6/10

منبع: rogerebert.com